In dit trois ballons weekend stonden we toch met 5 klaar om 8h30 om de streek rond Ronse onveilig te gaan maken : Eddy, Maarten, Marc (nonkel van Andy), Bruno (net als Marc voor zijn 2e rit met ons) en ikzelf.
We vertrokken via een bijna klassieke uitvalsweg richting Nokere (net voor de col de point de vue sloegen we achter de brug rechtsweg, parallel met de autostrade om zo pal voor Nokere Berg uit te komen). Dan via binnenwegen en een klein verraderlijk baantje richting Wortegem, om aldus via Gijzelbrechtegem in Kaster en Berchem te komen.
Daar begonnen we aan het echte werk. De Nieuwe Kwaremont was de eerste echte helling met naam. Marc en Maarten legden er een strak tempo op. Maarten nam een 20tal meter voorsprong. Een passerend landbouwvoertuig was net te verraderlijk om te laten rijden en ikzelf posteerde mij erachter. Veel vuile lucht ingeademd, en vooral een net te snel tempo deden mij na een minuutje beslissen om terug het fietspad op te zoeken. Ondertussen was ik wel een stuk voor op de rest. Marc en Maarten haalden mij wel nog terug bij, de CO2 moest ik er eerst uit puffen...
De Ronde Van Vlaanderenstraat door om zo wat verder via de Hotondberg naar Ronse af te zakken. Daar enkele kilometers verder de altijd lastige rue des hauts... Marc bewees zijn goede conditie. Hij sukkelt nog steeds met de luchtwegen zegt hij, maar ik ben niet zeker of ik hem wel WIL behandelen ervoor... hij rijdt al vlug genoeg... Het moet gezegd : Bruno en Eddy kwamen op iedere helling nooit ver achter. Eenmaal zij boven reden we ook telkens op het gemak rustig verder. Zo iedereen content.
Dan nog wat hellingen en wegen in het prachtige pays des collines, om de uittocht te beginnen naar huis via de Kanarieberg, ook een lastig ding, met vooral steile meters in het eerste gedeelte. Via de Donderij dokkerden wij dan met de wind in de poep snel naar huis, richting Oudenaarde, en dan via de klassieke weg naar Kruishoutem terug. Iedereen moe en voldaan.
Een echt prachtige rit in een prachtig kader en met goeie fietsers. Volgende week eens volledig de andere richting uit, richting Noorden... Tot dan!
PS : zij die nog twijfelen of die het zouden vergeten zijn : graag formulier voor de zeerit in te sturen, ook bij niet-deelname ; op die manier kunnen wij op het einde van de week dan de finale organisatie regelen.
Michael
Als t niemand zegt, ik vond het een prachtige rit. En ja, bij het klimmen was ik weer achter maar toch nog asem genoeg om in het terugkeren nog ne keer het verkeer stil te leggen en dan ons groepke weer in te halen ;) Dien ouden hé ...
BeantwoordenVerwijderenAwel, ik vond het ook een heel mooie rit aan een leuk (lees : doenbaar) tempo ! Het feit dat de weergoden ons gunstig gezind waren was natuurlijk ook mooi meegenomen.
BeantwoordenVerwijderenBesef wel dat ik nog wat meer klimtrainingen zal moeten inlassen ;-)
Niet doen, Bruno ;-) Da's goed zo.
BeantwoordenVerwijderenKom gewoon regelmatig mee en wordt een MeRijenNieZere'r hé. Dan komt dat allemaal vanzelf.
inderdaad : regelmaat in de training steken is DE truc om stelselmatig te blijven verbeteren (niet dat dit in uw geval zo hoognodig is hoor).
BeantwoordenVerwijderenkomt dus maar als je kan telkens mee!
michael
zeker een heel mooie rit,hoewel de wegen voor geen meter bollen is de streek meer dan de moeite waard om door te rijden. Nog (meer) van dat zou ik zeggen.
BeantwoordenVerwijderen