zondag 12 februari 2012

Zon 12/02/2012 : iglo rit

klik voor grotere weergave
-9 graden celsius als buitentemperatuur zag ik op mijn thermostaat in de knusse warme living staan deze morgen toen ik beneden kwam... motiverend is anders, maar kom, met de mooie maar vooral langere en intensievere ritten op het programma van de komende weken moest en zou er getraind worden, dus aantrekken maar die verschillende lagen en vertrekken richting Machelen.

Wie had gehoopt om in het wiel zittende iets minder vriestemperaturen te gevoelen, kwam bedrogen uit : ik zag enkel onze voorzitter eddy paraat staan om mij te vervoegen voor een zondagse rit. Met twee op stap dus.



We volgden de eerste twintig kilometer van het geplande traject van vandaag. Op te merken valt dat dit een voor ons twee nieuwe uitvalsbasis van wegen was richting de Vlaamse Ardennen, zeker te onthouden voor toekomstige ritten, om eens niet via de klassieke col du point de vue te moeten vertrekken.

We kwamen aldus via Huise en een stuk kasseiweg uit op de grote N60, waar we beslisten van het vervolg van het traject op te sparen voor een latere rit dit jaar, en via iets minder steile stroken de rit te vervolgen, temeer gezien de weersomstandigheden van de voorbije twee weken veel basistraining niet hadden toegelaten, en we dit wel wilden doen.

Alzo geschiedde en via mooie binnenwegen improviseerde we een terugrit waarbij we uiteindelijk via Wortegem nog naar Anzegem reden. En dan via Waregem geleidelijk aan terug oost vlaanderen opzochten.

Een goede 50km in barre omstandigheden, maar toch blij dat we het gedaan hadden (vooral achteraf)...

tot volgende week in hopelijks doenlijkere omstandigheden en met terug meer fietsers.


michael

3 opmerkingen:

  1. jammer dat ik er niet bij kon zijn, valentijnsontbijt bij m'n schoon ouders. groeten Andy

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Respect voor de 2 diepvriesmannen:)! Ik zou het nooit kunnen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. diep respect voor de kapiteins Iglo van dienst. Ondanks het feit dat het dan toch niet glad was ben ik als gevolg van de kou dan toch maar gewoon op mijn MTB gesprongen en zelf dat was met tenen die meer voelden als (nog niet ontdooide) fish sticks. Veel bewondering voor wie dit weer met de racemachien beklom.

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.