Zon 22/01/2012 : naar Merelbeke en Gavere

Klik voor grotere weergave

Na een week met toch behoorlijk wat regen waren de neerslaggoden ons deze morgen goed gezind : op wat spatters na in het eerste halfuur bleef het volledig droog, het werd zelfs zonnig in de loop van de voormiddag.

Wie wel heel serieus van de partij was, is de wind. Die blies fors uit west-noordwestelijke richting.



Tegen 9uur vertrokken we met een 12tallig pelotonneke dus met de wind in de rug: Andy, David, Dirk, Eric, Maarten, Vincent, John, Eddy, Frederik, Peter (die ons echter na een dik halfuur door verplichtingen moest verlaten), Fred en ikzelf Michael.

Door die rugwind ging het vlot en snel. Eerst een stuk Leie tot in Deinze, om dan via binnenwegen langs De Pinte en Sint Martens Latem geleidelijk aan Merelbeke te bereiken.

Een stuk langs de Schelde dat niet verhard bleek te zijn werd vervangen door een stukje langs een grotere weg, meteen de eerste kilometers pal windop... het zou in tegenstelling tot wat het profiel laat vermoeden vooraf toch een lastige rit worden.

Ietske verder sloegen we linksaf, een gezapige hellende weg indraaiend richting centrum Merelbeke.

Op die manier kwamen we uit op de N444 die de verbinding maakt tussen Merelbeke en de Zwalmstreek. We volgden deze weg een dikke 7km : meteen allicht voor iedereen de zwaarste van de rit : een betonnen fietspad dat voor geen meter loopt, pal wind op de neus en vooral : enkele honderden meter hellend afgewisseld met dan wat dalende stroken. David gaf goed door op een van die hellende stroken, de hartslagen volgden vlot ons hoogteprofiel, bij sommigen kraakte het, maar breken deed het niet : we zitten met een fitte groep in 2012 !





Onze voorzitter schudde alle trucen uit de mouw door ons te proberen misleiden door ergens rechtsaf te roepen, en op die manier wat recuperatie in te bouwen, maar algauw waren we terug verder aan het rijden, tot we een stuk verder effectie rechtsweg afdraaiden, richting Baaigem en Gavere.

Van hieruit ging het naar Semmerszake, waar plots een wegje rechts van de grote weg werd opgezocht: de helling van Semmerszake laten we ze noemen. Een mini poggio versie, want het werd een sprint bergop.

Hierna ging het via Eke naar Nazareth, om aldus geleidelijk aan de eindbestemming Machelen in zicht te zien komen.

Ondertussen waren de spieren nog eens deftig opgespannen geraakt in de Kasteelstraat in Nazareth : een venijnig stukje kasseien.

Via de Papelenvijver bereikte we aldus met toch wel een fikse tocht achter de rug, opnieuw Machelen.

Proficiat aan iedereen die meereed. Het was een leuke rit, enkel mogelijk gemaakt door zijn deelnemers!! Hopelijk zien we jullie volgende week in vollen getale terug.

Michael