Traditioneel op tweede Kerstdag is de VTT in Deinze. Vorig jaar was dit de grootste VTT van het jaar met bijna 3000 deelnemers. Gelukkig was de sneeuw voor een groot deel gesmolten, toch was het nog gevaarlijk glad.
De Merijenniezere Morrefretters waren weer talrijk aanwezig: Dirk, Eddy, Erik, Maarten, Andy, Geert, Jeroen en ikzelf. We werden nog aangevuld met Nico De Weirdt.
We vertrokken en merkten al vlug dat het glad lag. Het stadion uit en meteen off-road. Een stukje slalommen tussen de bomen, je moet het maar weten liggen, vlug op de foto en we waren op weg richting Astene. Een korte passage door een privé stukje, ideaal om warm te rijden. Via Astene gingen we richting Nazereth waar ons de bekende stroken van de Hospissebossen lagen te wachten.
Iedereen kwam vrij vlot door dit bos, zelf een valpartij op straat kon ons niet tegenhouden, de bevoorrading na een goeie 20km was dik in orde. We vervolgden onze weg richting Latem. Draaien en keren was nu boodschap. In Latem lag nog veel sneeuw, iets wat het allemaal nog gladder maakte. Een keer naar links, weer verder naar rechts, verhard, onverhard, je hebt het allemaal daar in Latem. Toen ik al voor de derde keer tegen de grond ging was mijn moraal weg en liet ik de andere rijden.
We kwamen nog voorbij het kasteel van Ooidonk, al even traditioneel maar toch zo mooi om hier te rijden over de kasseien, ook het daarop volgende stukje is leuk rijden. Daarna nog wat “zandwegels” om in Bachte uit te komen. Nog een toerke in de bossen voor we langs de leie onze weg naar de finish konden inzetten.
Bij het napraten achter was iedereen het eens: dit is een mooi tochtje met toch hier en daar enkele nieuwe stukken in. De mooie stukken zijn gebleven, de nieuwe stukken zeker een pluspunt.
David
Mooie tocht en een uitermate mooie après maakten deze dag tot een zeer toffe uitsmijter van het kalenderjaar.
BeantwoordenVerwijderenEnig puntje commentaar: de vele smalle paadjes in het Latemse waren er wat mij betreft wat te veel aan. Dit was niet echt een meerwaarde aan deze voor het overige fijne tocht.
Grtz,
Eddy