Maar ... oef ... de nacht had de wolken boven Oost-Vlaanderen kunnen leegmaken. De wegen lagen er nog nat bij en door het binnenhalen van vooral de maïsoogst lagen ze er op sommige plaatsen ook enorm vuil bij.
9:00 startten we met Dirk, Erik, John, Wim, Steve en Eddy. Kort na vertrek kwam Sven ons vervoegen.
De rit was leuk, er werd redelijk wat afgepraat onder ons. Heel leuk. Maar mede daardoor zijn we een paar keer misreden, want zij die de rit meehebben moeten af en toe tot regelmatig kijken langs waar de parcoursbouwer ons stuurt hé.
In de streek van Nevele hebben we een stukje kassei ontweken door de hoofdweg te volgen waarop het parcours even verder terugkwam. En maar goed ook. Na redelijk wat slijkwegen te hebben getrotseerd, naderden we Zomergem en daar had Sven zijn eerste lekke band. Na die hersteld te hebben, vertrokken we weer, echter voor niet ver. Misschien hebben we daar het record wel gehaald want al na ongeveer 300 meter stonden we al weer stil, dit keer voor een lekke band bij mezelf.
Na die ook te hebben vervangen (dank u Erik) konden we weer op pad. Mooi in groep en in harmonie. Eens we Zomergem links lieten liggen, maakten we een grote bocht rond het vliegplein van Ursel en reden we door hele mooie bossen (Drogengoedbos). Eigenlijk een beetje het thuis-trainingsterrein van Sven toen hij nog in Eeklo woonde.
Intussen bleven we een mooi parcours rijden, dat droog wegdek een formidabel toerke zou opleveren. Niet dat het nu niet goed was maar door alle slijk en modder op de wegen konden we het écht niet mooi noemen. Intussen kreeg John het wat moeilijk en we namen allemaal gas terug zodat we konden hergroeperen. Even verderop bleek het toch iets te moeilijk bij vriend John en hij ging zelf alleen verder rijden aan een tempo waar hij zich ok bij voelde. Ik heb me daar nog persoonlijk van verzekerd en we mochten doorrijden.
We zijn dan doorgereden en even verderop heb ik een afslag gemist aan kilometer 40. Ik was aan het kletsen met Sven en dus zijn we doorgereden. We konden verderop niet zo direct naar rechts zodat we zo ongeveer terugkwamen op een punt waar we in het heentraject al geweest waren. Daar zijn we dan verderop toch weer op het parcours geraakt.
Op de baan van Aalter naar Deinze reden we op een fietspad dat bezaait was met hazelnootjes ... en blijkbaar zijn die ook niet zo schitterend voor de fietsbandjes. Steve was het volgende slachtoffer. Nadat ook deze hersteld was, konden we weer vooruit.
En even verderop had Sven weer pech. Het begon laat te worden en de vele pech had zijn tol geëist. Als een splinterbom spatten we uiteen. Er stonden voor sommigen nog etentjes op het programma en zo vertrok iedereen zo een beetje vanuit dat punt op eigen kracht naar huis. Sven liet ik na veel aandringen van zijnentwege ook achter en ik reed ook alleen naar huis langs Vinkt, Grammene, Gottem en Olsene.
Kortom, leuke rit, hele vuile wegen, prima groepsgeest. Jammer van John, maar die liet me per sms weten dat hij ook goed en wel was thuisgekomen, wat mij gerust stelde.
Tot volgende week rijden we weer naar bossen toe, nl naar de Hundelgemsesteenwegbossen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.