Zon 4 aug 2013 : naar Hooglede-Gits

Spetterend mooi weer deze morgen en tegelijk eens deugdelijk afgekoeld deze nacht, met temperaturen die onder de 20graden bleven… heel aangenaam fietsweer dus. Een heel licht zuchtje wind erbij en de mix was compleet voor een prima rit, met 7 man : David, Dirk, Tom L en Tom VL, die zijn buur Koen nog eens meebracht (zou een prima nieuw lid zijn... denk er maar eens over!), John en ikzelf Michael.

De rit vertrok langs de Leie tot in Olsene, waar we afdraaiden en de grotere wegen opzochten. Weliswaar allemaal goed fietsbare wegen en vooral : zonder veel hinderpalen… en dat gaf natuurlijk aanleiding tot een schoon ononderbroken tempo. Het ging dus zo richting Dentergem, en vandaaruit dan de baan op richting Meulebeke en zo verder in de richting van Izegem… het verslag gaat snel, net zoals de dorpen passeerden tijdens de rit, met snelheden begin de 30 per uur, telkens toch mooi 2 bij 2 : op kop vrij goed doorduwen, in de wielen voelde je er niets van.

Voorbij Izegem dan terug wat meer binnenwegen, om eigenlijk in een zucht en een blaas al een bordje Gits te zien staan. En in Gits uiteraard de Gitsberg. Vanuit het centrum van Gits trok ik de snelheid op, om zo een snelle beklimming te kunnen neerklokken. Net voor de kasseien begonnen, ‘zette’ ik de rest van de groep af, zodat vooral David en Tom L konden doortrekken tot boven.

Boven terug hergroeperen en tempo terugzoeken.

We passeerden nog via Hooglede. Buur Koen maakte daar vervaarlijk een slipper bij het indraaien weg van de grote weg, maar kon gelukkig op tijd corrigeren : wat zand op de weg en een jonge moeder met een buggy die voorbij komt gewandeld… een echte valstrik voor menig wielertoerist…

Op die manier hadden we de terugweg ingeslagen en hadden we de – weliswaar weinige – wind nu in het voordeel.

Het ging nu zo mogelijks nog sneller, rond de 35 en soms zelfs enkele meer. Maar terug, in groep viel dit vlot mee. Iedereen op beurt wat kopwerk en zo vorderden we vlot terug richting Machelen.

We klokten uiteindelijk af met een gemiddelde van 33,0 per uur, een maximum uit de mrnz geschiedenis denk ik. Maar de rit op zijn eigen voelde niet als de lastigste ooit.

We spraken gezamenlijk af om nog een cocaatje te gaan drinken in ’t Veer in Zulte. Een gezellige après in de congé periode moet al eens kunnen, we hadden het ook verdiend.

Tot de volgende !

Michael