Zon 10-02-2013: Vlaamse Ardennen - Zwalmkant

Temperaturen rond het vriespunt en een ijzige wind... niet direct het gedroomde weer van de fervente wielertoerist maar na een periode van ijs en sneeuw zitten velen toch blijkbaar te popelen om de Vlaamse wegen te herontdekken na een stevige winter... als ze al niet vastgekluisterd zitten aan de offerblok van de vruchten der aarde, nietwaar mr. de voorzitter ;-)

Gelukkig kon ik dat nog een dagje uitstellen ;-)))

Een winterzonnetje kon toch menig fietser bekoren om zijn, tegenwoordig carbonnen ros, uit de stal te halen voor een tochtje door de Zwalmstreek waar menig fietser toch al eens pijn in de benen kan hebben.
Gevolg, talrijke opkomst van 9 renners met op kop de vaste waarden: Andy, Eric, Vincent, Tom, Fred en Fred, onze nieuwe vrienden Jonas en Joeri en als laatste ook nog Nic.

We vertrokken richting Marolle waar we reeds een harde kern van de Marolse duwers kruisten....het zouden lang niet de enige zijn die we op ons pad kruisen...iedereen wil blijkbaar vroeg de basis leggen voor een goed voorjaar :-)

Onze nestor en sterkste man nam resoluut de leiding met een stevige kopwind. Ik dacht hem te vergezellen maar toen de pols als snel de hoogte inschoot toch maar de luwte opgezocht. Gelukkig waren Tom en Nic er snel om mijn plaats in te nemen, alvast bedankt daarvoor ;-)

Al snel volgde de eerste helling, Huiseberg, die mooi "en groupe" werd genomen aan een ideaal tempo. Vervolgens vlotjes de eerste kasseien over, wat niet zo moeilijk was gezien we de langen ast naar beneden reden en konden genieten van de mooie fietstunnel die ons onder de N60 verder de Zwalmstreek binnen leidt.

Op naar de poggio van Vlaanderen die opnieuw in groep werd genomen en vandaar richting Molenberg.

Zoals de duiven naar hun kot vliegen vlogen wij naar de Molenberg, alleen besliste de GPS er anders over en konden we ons keren ;-) (kwas er niet rouwig om)

Een mooie helling lag op ons te wachten die uitkomt boven op de Molenberg.

Daar voelden enkelen al dat ze goed waren, anderen voelden de bui al hangen. Maar met de gedachte dat de wind vanachter zou zitten om huiswaarts te rijden bleef de moral toch hoog bij iedereen.

Volgende helling: rekelberg. Voor velen bekend en goed gelanceerd, helaas PLAT!!!!!! Euvel herstellen en snel weer op de fiets want de wind sneed hard in de vallei.

Stilaan roken we Oudenaarde en wisten we dat het moeilijkste achter ons lag. De ketting op het buitenblad en we maakten ons klaar voor de duik richting Oudenaarde aan heerlijke snelheden. Na een stadswandelingetje door Oudenaarde reden we naar de laatste helling van de dag, Ooike berg, waar de staat van conditie bij de mannen stilaan niet meer kon weggestoken worden...de joeri zag zwarte sneeuw maar is toch gvd... nen bijter zulle, mee veel karakter....hopelijk zien we je snel terug...ge zijt nen toffe pé en de gunther was vorig jaar nog slechter ma da betert snel hoor ;-)

Uiteindelijk nog één duik naar Kruishoutem waar onze wegen splitsten om huiswaarts te keren voor een warm, deugddoend badje...voor anderen nen duvel om weer op krachten te komen...é joeri ;-)

Voor wie dat allemaal nog niet genoeg was, die kan hierna zijn avonturen verder nog vertellen maar voor mij stopt het...iedereen bedankt en tot binnenkort, het was een toffe rit met een mooi gemiddelde van 27 voor 600 hoogtemeters....

grtz
Fred