Zon 06-02-2011 : Langs Otegem ne keer ...

Na de regen van twee weken terug en de vrieskou van vorige week, had Frank Deboosere ons dit week voorzien van een ander natuurelement : de wind. En ja hoor, wind was er... Diegene die in tegenstelling tot ikzelf effectief op kop hebben gereden, zullen het geweten en vooral gevoeld hebben.

De zon is nog zo'n element van de natuur, dus ik hou mijn hart vast voor volgende week... Wie weet schijnen er dan twee zonnen en mogen we op pad bij temperaturen van over de 30 graden Celsius. Vermoedelijk was Andy zich hierop al aan het voorbereiden vandaag, hij koos voor de warmste kledij uit zijn kleerkastarsenaal. Of nam hij gewoon de kleren die klaar lagen voor de rit van vorige week?

Soit, tegen 9uur stonden we met zijn 13en paraat aan Machelen brug : Andy, David, Dirk, Eric, Gunther, Jeroen, Maarten, Michael, Pascal, Steve, Steven, Vincent en nieuwkomer Kurt!.

Klik op de kaart voor een grotere weergave met meer mogelijkheden

De rit startte windop richting zuidwest. Door een pittig kasseistrookje richting Olsene waren we direct wakker geschud. Daarna ging het via de industriezone van Zulte richting Waregem en dan via de boorden van Wortegem stilaan richting Anzegem en Tiegem. Daar beklommen we de achterkant van het Vossenhol.

Daarna ging het verder via glooiende wegen naar Otegem en Heestert. Hier kreeg de wind op de stukken vals plat langs de betonnen wegen aardig spel. Vooral de stukken zijwind waren voor de minderen onder ons, daar zij op die stukken minder konden profiteren van de rest, een echte opdracht. Tot tweemaal toe had ik het gevoel dat er een plotse onaangekondigde zonsverduistering opstak, maar nee, het was in mijn inwendige keuken dat het licht half uitging...

Vanaf Heestert kozen we stilaan de richting terug oostwaarts, met als belangrijkste voordeel : windachter!
We reden via Zwevegem en Stasegem naar Harelbeke, waar we langs de Leie de laatste kilometers afwerkten van deze winderige rit. Verstandig bleven we gegroepeerd rijden. Samen uit en samen thuis is nog zo leuk. Maar ook het veiligst want door de rukwind lagen langs het jaagpad her en der forse boomtakken op de weg.

Op naar volgende week! 

Michael