Zo 08-07-07: Naar Oudenaarde en Brakel toe

Amai, amai, wat een weertje. Hoog zomer was het ! Zowaar een hittegolf in juli.

Op het ogenblik dat ik dit verslag schrijf, is het al weer herfst in het Vlaamse land. Wat een wisselvallig zomertje tot nog toe.
Gelijk hoe, we hebben het gehad en dat kunnen ze ons al niet meer afpakken: een fantastische zondagvoormiddag met schitterend zomerweer.

En vandaag reed David mee. Mooi, fantastisch. Man, David, ik ben je dat vergeten zeggen: zo'n mooie machine dat je hebt, man ! Jawaddedadde !

Wij hadden afspraak aan de Kromme Brug van Deinze. Tegen 7 na 9 stonden we al aan Grammenebrug. Andy kwam samen met Fré. De rest liet het afweten, of zit de verlofperiode hier al voor iets tussen.

Met 4 man sterk (of zwak) vertrokken we, na wat overleg, richting Oudenaarde. We zouden de col du point de vue niet links laten liggen. Eens we langs de Tuttegem van Machelen naar de Col du point du vue (een schitterende uitvinding qua naam van Wouter, die de meesten hier nog niet kennen) reden, werd zo stilaan de kennismaking met David gevoerd.

Op de col zelf werd deze kennismaking compleet. David, Fré en Andy als bijna één groepje boven en de reporter met dienst natuurlijk wat achter.
Daarna het centrum van Kruishoutem door en zo naar Oudenaarde. Ooike als flinke helling er nog eens bij.

Deinze - Kruishoutem - Oudenaarde - Brakel - Nederzwalm - Deinze

http://www.bikely.com/

Eens in Oudenaarde aangekomen, passeerden we het Centrum Ronde van Vlaanderen. En daar was veel volk. Veel retrogedoe en een hoop collega fietsers maakten er ook daar weer een hoogdag van. In het voorbij rijden zag ik nog een oude volvo-volgwagen van de toenmalige Molteni-ploeg.


We lieten ons echter niet van de wijs brengen: we zouden de Edelare omhoog rijden. Andy en Fré voorop; ik weer wat achter maar David bleef in mijn gezelschap.

Helemaal boven wachtten Andy en Fré ons op. Met ons vieren gingen we dan verder, richting Brakel. Een mooie lekkere afdaling wordt natuurlijk gevolgd door ... ja, een beklimming. Allemaal geen spectaculaire hellingen, maar ze laten zich toch voelen, vind ik.

Bij het naar Brakel rijden, kwam tante K-tje op de proppen. Zouden we doorsteken tot daar ? Of zouden we niet ? Enfin, eerst niet, dan toch om uiteindelijk toch niet door te steken. We zouden te veel in tijdsnood zijn gekomen.


Dan maar langs Michelbeke en Elst een soort shortcut gemaakt. Boekel (Sint Denijs ?) en consoorten brachten ons naar Nederzwalm. Even voor we het centrum van Nederzwalm plaatste onzen David een heuse démarrage. Prompt beantwoord door Andy. Mooi om zien !
Kort na het buitenrijden van Nederzwalm dacht ik dat mijn moment gekomen was. De timing was OK, ik had een mooi gat geslagen. Maar ook dit was vruchtenloos. Al snel hadden de anderen mij te pakken.


Aan een mooi tempo maakten we de rest van onze rit af. Merijenniezere was weer enkel de naam ven het groepje. Hihi.

Bedankt guys voor de rit en bedankt David voor de compagnie. Ge komt maar af hé !

Ah, en nog iets: geen platte banden vandaag. Goed hé.