Zon 20-03-2011: recht naar de Muur

Uitzonderlijk zouden we om 8 uur starten vandaag, want we hadden een eerder lastig en lang ritje voor de boeg naar Geraardsbergen.  Het mooie weer van de dag ervoor beloofde veel goeds, maar het had gevroren 's nachts en dat maakte het bijzonder fris zolang de zon niet voldoende hoog stond om het boeltje op te warmen.

Andy, Gunther, Vincent, Steve, Dirk, David, ikzelf, Michael, Steven en Frederik vormden het tien man sterke pelotonnetje dat de eerste kilometers van de rit voor zijn rekening nam.  Met de Kruishoutemse Col du Point de vue als eerste hindernis, die we schoon samen in groep namen, kwamen we in Kruishoutem city waar Pascal en Jeroen ons aan het rond punt stonden op te wachten.

Klik op de kaart voor een grotere weergaven met meer mogelijkheden.

Vanuit Kruishoutem reden we langs de meest rechte weg (daarom niet geheel vlak hé) naar Oudenaarde.  De helling naar Ooike misschien ook efkes vermelden ;)  In Oudenaarde de markt over, het Centrum Ronde van Vlaanderen voorbij en de brug over om zo aan de voet van de Edelare te komen.  Michaël zette zich daar achter een brommerke en nam zo voorsprong.  Wij nog voor het rode licht en hij nog door het groen.  Zo kwam het dat Michael met redelijk wat voorsprong de Edelare helling kon verorberen.  Ook ik geraakte boven.  Ik denk écht dat er vandaag een paar zijn geweest die boven op mij aan t wachten waren, die zullen gedacht hebben : "is hij er al". ;-)

Gelijk hoe, langs die N8 vervolgden we onze trektocht richting Geraardsbergen.  Na enige tijd konden we ons al tegoed doen aan de afdaling richting Brakel.  Het rond punt over en even verderop linksweg.  We zouden immers Ten Bosse meepikken.  Toch ook een lastig straatje hé.  Eens boven vervolgden we onze weg naar Geraardsbergen langs de N468.  Ik hoor Andy nog zeggen : "Eddy, opletten hé, want straks krijgen we een steil stukske met een paar haardspeldbochten".   Ik zou opletten ... het was Parikeberg.

En zo naderden we het doel van de dag.  Geraardsbergen en de muur.  Voor het eerst in mijn fietsloopbaan zou ik die oprijden.  Bij het starten in Machelen had ik al licht zenuwen, maar toen ik hem aan het bovenkruipen was, waren die helemaal weg.  Het viel me op dat de kasseien er niet slecht liggen.  Ik had me een beetje laten in de luren leggen door het eerste steile stuk maar halfweg, als je naar links draait, komt eigenlijk nog het steilste stuk.  Het was een écht genot om boven te kunnen staan uitpuffen !

Een fototje, genomen door een paar leuke kerels, van wie we ook een foto hebben.  "Nog een stapke achteruit hé" ;-)  En daarna weer weg.



We waren goed op tijd en op de terugweg hebben we nog een beetje geimproviseerd.  David vroeg me regelmatig: "Eddy, hoe is het" en zolang ik mijn duim omhoog stak, zocht hij nog een aantal hellingen.  Zo deden we nog de Valkenberg, de Leberg en de Molenberg erbij, als toemaatje.

Na de Molenberg gingen we dan toch naar Machelen.  Nederzwalm, Zingem, Ouwegem en Lozer brachten ons aan de Marolle in Kruishoutem, waar Jeroen en Pascal ons al verlieten.  Aan de Marolle draaiden Dirk en Eric ook af richting Deinze.  Wij verder.  Dikke pech voor Gunther nog wel die zijn kader brak aan het zadelgedeelte.  "Pang" was het geluid dat we hoorden en heel zijn zitpost scheurde af van zijn kader.  Allemaal dingen dat een mens niet moet hebben hé. Succes, Gunther, bij de oplossing van dat probleem.

Ondanks dat was dit een schitterende tocht, echt waar.  De afwezigen hadden dus weer maar eens ongelijk hé.

Graag tot de volgende hoor.

Eddy