Zon 29-03-2009: E3-prijs voor wielertoeristen (130km)

Een dagje na de profs was het onze beurt: de E3-prijs Vlaanderen. Ook voor ons een laatste test voor de Ronde, en voor mij ook ideaal om de laatste kantjes scherp te krijgen voor het komende skeelerseizoen.

"Ons", dat was voor deze rit Andy, Jeroen en ikzelf. David en Dirk zijn allebei wat op de sukkel met de gezondheid. Eddy en Pascal kozen voor een kortere afstand.

Buienradar had beloofd dat het droog zou blijven, maar dat was allerminst het geval. Het omkleden diende al in de auto te gebeuren tijdens de eerste bui. Toen we stipt om 8u vertrokken pikten we aan bij het fietsclubje van Jeroens schoonbroer. Aan een mooi tempo reden we meewind richting Edelare. We reden rustig omhoog en kregen boven de volle laag. Een bui die ons een uur lang zou achtervolgen. Gelukkig waren de benen goed. De sfeer zat er ook in, dat was te merken aan een opmerking aan het adres van de wandelaars op La Houppe: "Ge moet maar goesting hebben om in zo'n weer te gaan wandelen..."

Klik voor groter beeld met meer mogelijkheden.

Op La Houppe was de eerste bevoorrading, die het moet gezegd, dik in orde was. Het stopte met regenen, en even kwam de zon zelfs piepen. Nu kon de opeenvolging van hellingen beginnen. Zowel Andy, Jeroen als ikzelf kunnen hier niet anders dan tevreden mee zijn. We kwamen alle hellingen vlot boven, zelfs de Taaienberg die kletsnat lag, en de Patersberg waar het al aardig druk was.

Klik voor groter beeld

Het feit dat we na de Kwaremont alledrie dezelfde opmerking hadden over de voegen tussen de kasseien aldaar bewijst dat we ook deze nog fris naar boven konden rijden.

Vanaf de tweede controle, boven op de Kwaremont, was het tegenwind richting Harelbeke, met nog de Kluisberg en de Tiegemberg op het menu. Hier namen we het groepje op sleeptouw en konden we tegen een mooie snelheid binnen rijden. We zijn klaar voor de Ronde, dat is zeker. We droomden zelfs even van de volledige afstand, maar we zullen voorlopig het maar bij de 140 houden.
Bedankt hé mannen, ik heb enorm genoten!


Sven

Zon 29-03-2009: E3-prijs voor wielertoeristen (60 km)

De E3-prijs in Harelbeke ... Een tocht waar ik lang over getwijfeld heb om hem te rijden. Mijn voorjaar is tot nog toe op desastreuze wijze door mijn neus geboord door een -toch wel- lange ziekteperiode op een moment dat een wielertoerist liever kerngezond aan zijn opbouw bezig is.

Ware het niet geweest van Pascal die mij toch wist mee te trekken, had wellicht geen aangename kennis kunnen maken met deze tocht.
Pascal was afgesproken met Mike en Sebastien van op zijn werk, en het zou geen probleem zijn dat ik meeging.

We zouden de tocht van 60 km doen. Mij kwam dat goed uit want mijn wederhelft zat in nightshift waardoor ik thuis nog een huistaak had :-). Pascal moest nog weg in de namiddag. Daardoor was de langere afstand niet onmiddellijk aangewezen.

We hadden aan de sporthal De Dageraad afspraak met Mike en Sebastien om 9 uur. Eens de inschrijving achter de rug konden we van wielen voorzien paard bestijgen. Fris was het juiste woord om het weer te omschrijven. Enfin, weg waren we richting Tiegem, Berchem, ...

Klik voor een groter beeld met meer mogelijkheden.

Daar werden we verwacht aan de voet van de Kwaremont, maar ... een zorgvuldige seingever stond net voor het bordje dat de splitsing aangaf voor de 80 en 130 km enerzijds en de 60 km anderzijds. Wij vieren mee met de rest ... verkeerd natuurlijk. Gelukkig viel ons muntstuk redelijk vlug. Met een omweg van een paar kilometer kwamen we dan toch aan de voet van de Oude Kwaremont.

Een eerste deel in asfalt overgaand in kasseien. Die kasseien maken het hard hé ! Ik heb het gehaald. Pascal was al lang boven toen ik eraan kwam. Mike heeft het stijgingspercentage voortdurend in de gaten gehouden en Sebastien kwam ook aan op het kwaremontplein. Hij zal misschien wel niet gezien dat hij ongeveer met de Columbia Highroad ploeg de oude kwaremont aan het beklimmen was, in het gezelschap van Hincapie, Eisel, Burghardt, Kirchen en nog enkele geel-witten.

Klik maar voor grotere weergave.

Na een korte rustpauze ging het verder: efkes afdalen van het kwaremontplein naar de grote steenweg Berchem - Ronse en daar links op nog een stuk van de Nieuwe Kwaremont als toemaatje om kort daarna de bevoorrading te hebben. Een aquarius, een stukje sinaasappel, een carré-confituurke, een mueslireepje, water, ... Enfin, niets tekort !

Na die bevoorrading ging het verder. Even later de Rue du lait Battu, die ik vorig jaar bij de Rit van de Gouverneur nog beklommen had, afdalen !!! Man, man, man, is me dat adembenemend !!! Tsssssss !
Eens beneden draaide het naar rechts om zo via Russiegnies en Amougies het mooie parcours verder te zetten.

We wachten even een achterop geraakte gezel op en zo reed ik naast een dame met kwike tred. Ik ernaast en "Hey, ook goe aan het genieten", waarop een vriendelijke "Sorry, ... English" uit haar stembanden kwam verzonken achter een mooie glimlach. Dan maar overschakelen op ... English hé. Bleek dat de dame niets liever deed om met haar man, elk op hun tempo, van deze toertochten te rijden en bleek ook dat ze een zeer warm hart wist toe te dragen aan Vlaanderen en de vlaamse culinaire sociale omgangsvormen, waarmee ik veel gezegd in weinig woorden maar toch zo ongeveer het volledige gesprek heb weergegeven.
The chance the lady will read this is very little, but if so ... it was very nice to meet you mam from Jersey, and i hope you enjoyed your dessert that evening !

Vlak voor de beklimming van de Kluisberg ben ik de dame kwijt geraakt. Zij en haar man zouden die avond in het restaurant nog eens goed genieten van onze Vlaamse gastronomie en een (koud) dessertje stond op het programma. 's Anderendaags zouden ze terug naar Jersey rijden om volgende week ergens in Frankrijk een toertocht te rijden, en in mei kwamen ze terug naar Vlaanderen.

Enfin, mijn beklimming van de Kluisberg (langs de franse zijde) was in orde, veel zwoegen maar het ging. Pascal was weer vlotjes naar boven gereden en onze 2 gezellen volgden al vlug.
Tussen de Kluisberg en de Tiegem dienden we onze snelheid wel heef fel aan te passen, maar door een kleine versnelling te gebruiken en in hoge trapfrequentie te gaan, haal je zo ook veel trainingsvooruitgang hé.

De Tiegemberg was onze derde en laatste helling. De volgorde van bovenkomen was zoals bij de twee andere. Pascal vlot en ik met meer zwoegwerk.

Een zeer tevreden gevoel hou ik over aan deze mooie rit. Ik hoop van al mijn metgezellen hetzelfde.

Volgend jaar als het kan de grotere afstand zeker ?

Eddy

Zat 28-03-2009: naar de E3-prijs voor profs kijken

Per fiets naar de E3-prijs voor profs gaan kijken... Dat staat op de planning.

En nu weet ik waarom zie.

Kijk zelf maar:















Hmmmm, .... nja, ja .....

Zat 21-03-2009: Omloop Passage Fitness

Afgelopen zaterdag stond voor Andy, Jeroen en mezelf de eerste betalende rit van het jaar op het programma. In Gent kwamen we aan de start van de Omloop Passage Fitness, tevens was dit ook de start van de Lotto Cycling Tour.

We startten dus met 3 man voor de 90km. Na de start aan het Wielercentrum Eddy Merckx reden we richting de ringvaart om deze tot in Zwijnaarde te volgen. We reden eventjes wat off-road om dan terug op verharde weg naar Merelbeke te rijden. Verder kwamen we dorpjes als Lemberge, Landskouter, Oosterzele om in Velzeke op bekender terrein te komen.

Na een goede 40km kwamen we aan de eerste noemenswaardige helling van de dag aan. De Meersestraat, of de straat waar Peter Van Petegem zijn kasteel staat. Eens we deze hadden overwonnen lagen de kasseien van de Haaghoek op ons te wachten. Je kan het echter niet slechter bedenken maar hier lag dus de bevoorrading. Na wat eten en drinken vertrokken we terug op de kasseien richting Leberg.

Op de Leberg kwam ik boven “de man met de hamer” tegen. Alles wat zo goed ging tot voor de bevoorrading ging slecht erna. Alleen op de volgende helling, de Molenberg kon ik nog wat kracht zetten en hopen dat de benen terug zouden komen, alleen…dit was niet het geval.

We reden verder via Munkzwalm, Dikkele, 200m kasseien van de Lange Munte, Bottelare, Schelderode terug naar Merelbeke. Weer het off-road stukje, naar Zwijnaarde om dan weer op de ringvaart te komen. Na 94km kwamen we terug op de startplaats aan om onze prijzen te gaan afhalen.

Het was een mooie rit, ideaal om de Ronde voor te bereiden. Komende zondag de laatste stapjes in de voorbereiding met de E3 prijs voor toeristen.

David

Goed gereden van t weekend, maar toch eens ...

... gewoon eens niet de nieuwsgierigheid van de lezer bevredigen, hoewel er waarschijnlijk nog wel een verslag komt van de één of andere weekendtocht,

maar eens gewoon onze sponsors eens extra in het uitstalraam plaatsen.

Zonwering, rolluiken en interieurinrichting: één adres : www.jeprojects.be

Electriciteitswerken in je woning, nieuwbouw of renovatie ... bel 056 60 17 16

Vervoersproblemen ?
een auto of een bestelwagen nodig ?

www.dhontgjl.be bezorgt je het ganse Opel gamma en kan je trouwens ook altijd aan een zeer deftige tweedehands wagen helpen. Ga maar eens kijken !

Wil u liever zelf trappen, voor je conditie en het milieu zorgen, bezoek de bikecorner eens in Deinze.Fietsen in allerlei slag en bromfietsen staan er te kijk en te koop (www.bikecorner.be).

Er is absoluut geen reden om nog veel te voet te doen.

AlwareRijenMe ... in april 2009

april 2009:

• Zaterdag 4-04-2009
  De Ronde Van Vlaanderen voor Wielertoeristen wordt op die dag georganiseerd.
  
  
  
  Meer details volgen ongetwijfeld. Voorlopig vind je wat er al is op de site van de organisatie.
  
  
• Zondag 5-04-2009 - 8:30
  Of in april de zondagse Merijenniezere-tochten doorgaan en zoja, in welke vorm, is uiteraard afhankelijk van de deelnames aan de tochten op zaterdag. Maar dat verneem je nog wel.
  
  
• Zaterdag 11-04-2009
  Dit is de zaterdag van de Rit van de Gouverneur. Enfin, normaal gezien toch, want op het moment dat ik deze kalender maakte was er van de editie 2009 nog niets te bespeuren op de site. Maar ik ga ervan uit dat de tocht gewoon opnieuw in hetzelfde weekend zal doorgaan.
  
  
  
  Hou de site van de organisatie in de gaten op www.ritvandegouverneur.be. Het parcours en de hellingen zijn bekend en staan op de site beschreven.
  
  
• Zondag 12-04-2009 - 8:30
  Of in april de zondagse Merijenniezere-tochten doorgaan en zoja, in welke vorm, is uiteraard afhankelijk van de deelnames aan de tochten op zaterdag. Maar dat verneem je nog wel.
  
  
• Zaterdag 18-04-2009
  Deze zaterdag is de zaterdag van de Peter van Petegem Classic.
  
  
  
  Ook hierover zal later meer info volgen. Voorlopig vind je wat er al is op de site van de organisatie.
  
  
• Zondag 19-04-2009 - 8:30
  Of in april de zondagse Merijenniezere-tochten doorgaan en zoja, in welke vorm, is uiteraard afhankelijk van de deelnames aan de tochten op zaterdag. Maar dat verneem je nog wel.
  
  
• Zaterdag 25-04-2009
  Dé zaterdag der zaterdagen: de Davitamon Classic uit Nazareth.
  
  
  
  Ook hierover zal later meer info volgen. Voorlopig kan je niets meer vinden dan wat beschikbaar is op de site van de organisatie.
  En doe maar mee dit jaar, want volgens de site van de organisatie zal je twee jaar moeten wachten om nog eens de kans te krijgen. De organisatie neemt in 2010 immers een sabbatjaar, zo meldt hun website !
  
  
• Zondag 26-04-2009 - 8:30
  Of in april de zondagse Merijenniezere-tochten doorgaan en zoja, in welke vorm, is uiteraard afhankelijk van de deelnames aan de tochten op zaterdag. Maar dat verneem je nog wel.

AlwareRijenMe ...

De échte afspraken van aan de normale afspraakplaatsen zijn opgenomen in deze kalender (+ klik op de rit om meer details te zien):  Onder de kalender staan nog losse mogelijkheden.

Buiten de échte afspraken die in kalender zijn opgenomen zijn er nog free rides. Dat zijn momenten waarop er wel één of twee of nog meer aan het rijden zijn. Wil je daar eens mee mee, moet je zeker voorafgaand contact opnemen (merijenniezere@gmail.com)

Free rides zijn er

   - op dinsdag avond vanaf +/- 19:00

   - op donderdag en zaterdagnamiddag vanaf =/- 13:30

De leierenners in ons vitrineke

Een uitwisseling van een paar mailtjes over de Rit van de Gouverneur (waarvoor hier op onze site al reclame gemaakt wordt van 22/11/2008) heeft Merijenniezere in het vizier van de Leierenners gebracht, met felicitaties voor de mooie blog en de spontane melding een link te zetten op de site van de Leierenners.

En wat blijkt ... ja hoor.

Zeer bedankt voor de aandacht en de link.

De site van de Leierenners staat hier intussen ook al bij de rubriek Sites van ...
Veel succes straks met de Rit van de Gouverneur, ... en laat je maar helemaal gaan op ons geimproviseerd gastenboekje !

Zon 15-03-2009: een Mandeldalroutje

Het schitterende weer dat we kregen was waarschijnlijk een hemelse poging tot omkoping om ons alle ellendige toestanden van de voorbije weekends te doen vergeten, maar de rekening is op dat vlak met één voormiddag nog lang niet effen als je het mij vraagt.

Aan Grammenebrug te Machelen verzamelden Andy, Jeroen, Bruno (van lange tijd geleden, welcom back, my friend), Pascal, Dieter, Kodie, Sven en Eddy om zo een 8-koppig pelotonnetje te vormen.

Langs waar gaan we rijden was de prangende vraag die nog niet opgelost was. De rit was normaal voor David, maar die had mij in de loop van de week verteld niet zullen meekomen, want hij wilde zeer vroeg vertrekken om heel veel kilometers te doen met mannen van Gavere of zo. Gelijk hoe, ik had niets geregeld en dus was er geen rit. Zelf had ik evenmin iets voorbereid. Het was dus het moment om een ritje uit de reservekast te halen. Een toerke Mandeldal zou het worden.

Ideaal voor Andy en ik die vroeg thuis moesten zijn, en fantastisch voor de anderen om hierop voor te bouwen van zodra wij hen verlaten hadden.

De Mandeldalroute is een mooie route die we eerder al een paar hebben gereden. Veel verslag kan ik er eigenlijk niet over schrijven dat nog niet eerder geschreven was.

De wind op kop langs de Leie richting Ooigem maakte het wel lastig.

Toen we de Leie in Desselgem hadden overstoken, leek het alsof de wind meedraaide. We bleven hem tegen hebben, tedju !

We reden op hoop hé, ooit ging de wind in ons voordeel blazen hé.

In Wielsbeke hebben we te maken gehad met een lekke band. Kodie en Dieter wilden echter afslaan en zeiden dat we niet op hen moesten wachten. Dat maakte mij wat ongemakkelijk want "samen uit, samen thuis" ... je weet wel hé. Het zat me wat scheef. Maar toch, de Van Parijskes stonden erop. En aangezien ik toch op tijd moest thuis zijn, verbeet ik mijn ongemakkelijke gevoelens en vervolgden we onze onze weg.

We hebben nog een flink eind moeten rijden vooraleer de wind uiteindelijk in ons voordeel zat. We kregen zelfs de indruk dat hij meedraaiden om ons te foppen alleen.

Al bij al waren Andy en ikzelf op tijd waar we moesten zijn, en konden de anderen er nog een lusje bijbrouwen. Bruno deed dat langs het water richting Meigem; Sven trok mee met Jeroen naar Kruishoutem, allicht om de befaamde col du point de vue nog eens onder de wielen te laten schuiven en Pascal deed er ook nog een stukje bij.

Helemaal merijenniezere hé !

Hoe iedereen het op zijn lusje(s) heeft gesteld zullen we wel zien aan de reacties. Gelijk hoe, het was een fijne zondagmorgen met ruimte voor een babbeltje. Toppie !

Zon 08-03-2009: niet rijden ... en dan toch rijden. Het weer hé

Het weer is in 2009 toch niet al te wielertoerist-vriendelijk te noemen. Vandaag was het weer van dat. Na een relatief -hoewel bewolkt- mooi dag gisteren, stonden vandaag de hemelsluizen helemaal open.

Wat begon met een miezerbuitje eindigde zo ongeveer rond het startuur in een helse regenbui waar je echt geen hond zou doorjagen. Na wat druk sms-verkeer over en weer, werd besloten niet te rijden in de voormiddag. Toen al werd voorzichtig gepolst over de mogelijkheden in de namiddag.

En inderdaad in de namiddag hebben we dan toch gereden in een schitterend zonnetje. Er was wel nog veel wind, die het lastig maakte.
Andy moest verstek laten gaan wegens een fantastische verjaardagsparty, Jeroen reserveerde zijn aandacht voor een persoon die toch voor twee telt en Pascal zat in de knoop met het wasgoed. Maar David en Dirk waren van de partij, net als Kodie en Dieter. Met dit schitterende gezelschap van 5 man gingen we op pad voor een tochtje van een kleine 60 km aan een gemodereerd tempo.

Die wind maakte het toch nog pittig, maar de aanwezige zon maakte heel veel goed.

Klik voor een grotere weergave met meer mogelijkheden

Van Machelen ging het naar Kruishoutem met de Col du Point de Vue als beklimming in deze rit. In de rest van het traject werden beklimming gemeden; in Nokere werd de fameuze klim in de Holstraat zelfs gemeden.

Van Nokere ging het via een stukje Gaverbeekroute naar Waregem. In Waregem centrum veel volk op de been. Ook daar zal het mooie weer wel voor iets tussen zitten.

Toen we in Desselgem de boorden van de Leie vonden, besloten we maar om gedragen door de rugwind dan, ons naar huis te laten blazen.
Dat was buiten Dieter's achterwiel gerekend. Een scherp uitstekend steentje zorgde voor het nodige oponthoud. Maar na het wisselen van de band, konden we onze tocht verder zetten.

Mocht dat nu eens altijd zo'n weer zijn, maar dan met minder wind, ... dat zou schitterend.
Bedankt voor de tocht en het gezelschap, guys.

Zat 7-3-2009: een ritje Vlaamse Ardennen

Zaterdag stond er zoals gewoon de laatste weken, ook nu een ritje richting Vlaamse Ardennen op het programma. De bijna vaste aanwezigen waren ook deze keer van de partij. Andy, Jeroen, Dirk en ikzelf vormden een 4-delig peloton.

Deze keer vertrokken we niet langs de stilaan vaste route. We reden nu de andere kant op het van industriegebied en kwamen al vlug in Kruishoutem uit. We bleven aan de buitenkant van Kruishoutem en reden richting Ooike, waar we de steenweg verlieten om richting Mullem te rijden. We reden verder tot aan de N60 die we overstaken richting Heurne. Van Heurne, waar de bussen niet rijden wegens staking, naar Eine, de buffelbrug over naar Ename.

In Ename wachtte ons de eerste beklimming van de dag: de Kattenberg. Een lange beklimming in valse kasseitjes. Ik begon op kop, maar al vlug kwamen de andere mij voorbij gereden. Jeroen en Dirk gingen dan nog vol aan, Andy moest later ook lossen. Toen we boven kwamen vonden Dirk en Jeroen er niet beter op dan nog de kasseien van de Holleweg er ook bij te nemen. Ik als kassei liefhebber zag hier geen problemen in en al vlug zat ik in het wiel van Dirk en Jeroen. Jeroen moest er later af en na een versnelling van Dirk moest ik ook lossen. Op het einde van kasseistrook was ik dan ook aan het harken, al moet ik zeggen dat ik niet alleen was.

Na de afdaling van de Boigneberg konden we bijna niets anders dan de Varent erbij te nemen, vooral omdat de man op kop Dirk was en de Varent nu eenmaal als zijn favoriet genoemd mag worden. Voor we konden starten aan de klim zette Dirk nog even voet aan de grond door een piepend tandwiel. Een euvel dat nog gans de rit zou meegaan. We reden min of meer gezamenlijk de klim naar boven.

Eens boven aan de brouwerij Roman, was de goesting naar een Ename groot, maar we moesten verder. Het gedacht van nu een vaste route eens omgekeerd te rijden kwam naar boven. We reden dus de Frunte naar beneden, en de Ganzenberg naar boven. De Ganzenberg, anders een gevaarlijke afdaling, was nu een steile helling. Eens boven reden we verder richting Schorisse om zo via enkele binnenbaantjes, en korte hellingen, de top van de Taaienberg te bereiken. Deze keer geen beklimming maar verder naar Etikhove waar we richting Eikenberg reden.

Op weg naar de Eikenberg zagen we dat er ons enkele andere toeristen voor gingen zijn, een ideaal doelwit straks op de beklimming schoot mij direct te binnen. Ik begon op kop aan de helling, was al vlug bij een eerste fietser en haalde de rest nog voor de top in. Ik zag dat ik een 15tal meter voorsprong had op Dirk en de rest. Eens boven gekomen zag ik nog 1 voorligger rijden. Nog voor ik de andere kon inhalen zat Dirk al in mijn en sprong direct weg, de voorligger verschoot hier toch wel enorm.

Na de afdaling van de Edelare reden we door Oudenaarde zo op weg naar Kruishoutem. Jeroen nam afscheid van ons, even later zou ook Andy zijn weg vervolgen naar Machelen.

Het was een al bij al kort ritje, maar toch was het zwaar en voelde iedereen het goed in de benen.

Nu zaterdag weer een ritje?

David

Zon 01-03-2009: Naar de Poggio en terug.

Inderdaad, ook wij hebben hier in de Vloanders een Poggio liggen…bekend als scherprechter in Milaan - San Remo. Dat we er uiteindelijk gingen overrijden was niet de bedoeling, maar het lot besliste er anders over.

Zondagmorgen 9u, Dirk en ik waren al goed 45 minuten aan het fietsen toen we naar enkele lussen toekwamen op ons afspreekplaats. Jeroen en Andy waren er ook. Na enkele minuten te wachten daagde niemand meer op en met ons vieren vertrokken we naar voor de rit van Jeroen.

Langs Machelen, wielerclub nummer 1 kwamen we tegen, reden we richting de Marolle. Van de Marolle rechtdoor, wielerclub nummer 2 kwamen we tegen, langs de Zandvlooi. We bleven rechtdoor rijden, door het hinterland van Kruishoutem, wielerclub nummer 3 kwam aansluiten bij ons, reden we naar Huise. In Huise was het dokkeren over de kasseien om dan de afdaling aan te vatten van de Kolpaart.

Na enkele lussen rond Mullem en Heurne kwamen we uit aan de brug over de schelde in Zingem, de brug over, links en hup, even later waren we in de Zwalmstreek. We reden wat naar links, wat naar rechts, wielerclub nummer 4 kwamen we tegen, en we waren onze weg kwijt…nu ja, we waren de nummers kwijt. We schakelden dan maar over op gps David.

We kwamen uit aan het station van Munkzwalm…ikzelf kreeg goesting in de kasseien van de Paddestraat…maar we bleven toch op de gewone weg, wielerclub nummer 5 kwamen we tegen. We deden hier een lange helling, ideaal om te klimmen en toch niet in het rood te moeten gaan. Boven links, waar Dirk zijn duivels ontbond en alleen Andy mee kon.

Wat verder reden we dan richting de Molenberg, of toch naar de Poggio? Het werd dus de Poggio die Zwalm, ofte Korsele. Deze lange helling hebben we ooit al eens gedaan, en een spurt werd het toen. Ik nam resoluut de kop, reed op een deftig tempo naar boven gevolgd door de andere. Naar het einde toe vulde ik druk van achteren komen en versnelde ik nog wat...uiteindelijk kwamen we allemaal samen boven. Was er niemand die wou aanvallen of was het van niet beter kunnen?

Boven deden we nog een lus en kwamen we weer op een lange helling uit. Deze zou ons naar Horebeke brengen en de N8 naar Oudenaarde, wielerclub 6 kwamen we tegen. We reden de Edelare naar beneden, Jeroen liet hier een boerke die men tot in Keulen kon horen, langs het centrum van Oudenaarde de bekende weg naar Kruishoutem.

Een mooi tochtje, volgende keer wat beter letten op de nummers op de borden, op een dag dat blijkbaar alle wielerclubs hun eerste rit reden, daar waar wij al de volledige winter hebben gereden. Merijenniezere is the best!

David